Autoportret kartonowy w stylu Picassa

Jako arteterapeutka szukam różnych sposobów i form na wyrażanie siebie. Zainspirowana twórczością Pabla Picassa, w szczególności jego kubistycznymi portretami, postanowiłam wykorzystać tę formę do tworzenia autoportretów kartonowych podczas warsztatów, które prowadzę dla młodzieży, jak i dorosłych.

Marta Florkiewicz-Borkowska

Tworzenie masek inspirowanych stylem Pablo Picassa to wyjątkowa forma arteterapii, która zachęca do eksploracji własnej tożsamości w sposób pełen empatii, czułości i humoru. Możemy ją także wykorzystać, jako formę warsztatu kreatywno-artystycznego. Prosty pomysł, oparty na wykorzystaniu kartonu, pozwala uczestnikom zajęć przyjrzeć się sobie z dystansem, podkreślając to, co w nich unikalne i piękne, a także oswajając drobne niedoskonałości.

Materiały

Każda osoba powinna mieć do dyspozycji:

• duży kawałek kartonu (większy niż ludzka twarz),
• nożyczki lub nożyki do wycinania,
• mazaki, farby lub kredki,
• klej i taśmę klejącą, polecam taśmę dwustronną i klej na gorąco,
• dodatkowe elementy dekoracyjne (np. guziki, sznurki, kolorowy papier)
• lusterko/ ewentualnie aparat w smartfonie

Wskazówka: Ważne, aby maski były dużo większe niż twarze uczestników – to pozwoli na bardziej ekspresyjne i swobodne projektowanie.

Instrukcja krok po kroku:

1. Wprowadzenie do warsztatu: Warto rozpocząć od krótkiego wprowadzenia na temat twórczości Picassa, skupiając się na jego kubistycznych portretach. Szczególnie warto zwrócić uwagę na zdeformowane proporcje, nietypowe układy elementów twarzy i odważne kolory. Jest to idealny punkt wyjścia do pracy z przymrużeniem oka i z dystansem do siebie. Zachęcam do wykorzystania tego krótkiego filmiku, który może być także inspiracją do stworzenia autoportretu/ maski.

2. Szablon i szkic maski: Zachęcamy uczestników, aby spojrzeli w lusterko i zastanowili się, co najbardziej im się w swojej twarzy podoba, a co chcieliby potraktować z humorem. Po wstępnej analizie i przeglądzie prosimy uczniów i uczennice, aby na kartonie narysowali kształt maski oraz poszczególne elementy twarzy: oczy, nos, usta, uszy, brwi. Ważne, aby zaznaczyć, że nie muszą być idealne ani symetryczne – wręcz przeciwnie! Zachęcajmy do kreatywności i nieszablonowego podejścia.

3. Wycinanie i kolorowanie: Każdy element należy wyciąć, a następnie pomalować na wybrane kolory. Warto zachęcić uczestników do eksperymentowania – np. jedno oko może być zielone, drugie czerwone, usta mogą mieć zygzakowaty kształt, a nos przypominać gwiazdę.

4. Znaki szczególne: Na koniec warto zastanowić się nad naszymi znakami szczególnymi lub elementami, które symbolizują naszą osobowość i są charakterystyczną częścią nas: może to być pieprzyk, piegi, okulary, wąsy, kolczyki a nawet ulubiony symbol, jak serce czy słońce.

5. Montaż i łączenie w całość: Wycięte elementy przyklejamy do podstawy maski w sposób dowolny wykorzystując klej lub taśmę: jedno oko może być wyżej, drugie niżej, nos na boku, usta w nietypowym miejscu. Taka twórcza ekspresja formą pozwala na stworzenie zabawnych, ale i unikatowych autoportretów. Maski powinny być większe od twarzy, co daje efekt teatralności i dodaje pracy lekkości.
6. Podsumowanie i refleksja
Na koniec warto zrobić prezentację wszystkich masek i zachęcić twórców i twórczynie do swobodnej wypowiedzi i przedstawienia swojego autoportretu oraz refleksji z procesu tworzenia. Warto zadać następujące pytania:

• Jakie cechy siebie chcieliście uwydatnić?
• Co sprawiło Wam największą frajdę podczas tworzenia?
• Jakie emocje towarzyszyły Wam w trakcie pracy?
• Jak Wam się podoba efekt końcowy?

Tworzenie masek na wzór Picassa to nie tylko kreatywna zabawa, ale i forma autoekspresji oraz auorefleksji. W trakcie zajęć uczestnicy uczą się akceptacji dla własnych niedoskonałości, rozwijają wyobraźnię i poczucie humoru. Dzięki temu spojrzenie na siebie z dystansem staje się prostsze, a sam proces tworzenia maski – okazją do relaksu i budowania pozytywnego nastawienia wobec siebie i innych.

• 
• 
• 

X